Dit jaar vierden we naast Koningsdag vooral Woningsdag. Op deze dag kun je onmogelijk om het Koningshuis heen. En als ik ze allemaal zie stralen, ben ik ook oprecht trots om Nederlandse te zijn. Wat een prachtig gezin.

Amalia viel me direct op. En niet alleen vanwege haar stralende voorkomen of haar geweldige, gele jurk. Maar vooral vanwege haar oorbellen.

Op dat moment had ik nog geen idee van het verhaal achter deze oorbellen.

Een snelle zoektocht op Google leerde me dat Ariane’s jurkje van de Zara kwam. En dat Amalia dezelfde jurk reeds droeg in 2016.

De Prinsesjes in 2016, Amalia in Zara
En de Koninklijke familie in 2020, nu met Ariane in Zara

Maar vooral werd er gesproken over de oorbellen van Amalia.

Prinses Amalia koos voor oorbellen met een statement. Ze zijn namelijk van het label SeeMe, een fair trade sieradenmerk met een bijzonder doel. De sieraden – waarin hartjes de boventoon voeren – zijn gemaakt door vrouwen die slachtoffer zijn (geweest) van huiselijk geweld. De dragers van de hartjessieraden doen mee met de #heartmovement, een wereldwijde beweging die geweld wil vervangen door liefde. SeeMe leert de vrouwelijke slachtoffers het vakmanschap van sieraden maken en geeft hen hiermee de kans om een nieuwe toekomst op te bouwen. Amalia droeg hieraan bij met de 24k gold plated oorbellen Atina, die trouwens ook in het zilver te verkrijgen zijn.

Harper’s Bazaar

De oorbellen deden me onbewust aan mijn vader en moeder denken. Aan ons gezin. De hartjes staan voor liefde. De manier waarop ze in elkaar zitten voor verbondenheid. Het sieraad is bijzonder. Zoals mijn vader dat was. Maar ze zijn niet te opvallend. Mijn vader was een bescheiden man. Maar boven alles stralen en schitteren de oorbellen. Precies zoals mijn vader en moeder dat deden als ze samen waren. Ik besloot deze oorbellen te kopen als herinnering aan mijn vader. En vooral aan de liefde die hij in overvloed deelde.


“Bijzondere oorbellen Amalia in één klap uitverkocht”, kopte diverse kranten. Maar blijkbaar was het voorbestemd; toen ik voor de vijfde keer keek, stond er nog één paar beschikbaar. Ik kon mijn geluk niet op.

De volgende dag waren ze in huis. Ik besloot ze te “unboxen” met mijn moeder, met wie ik het verhaal ook gedeeld had. De oorbellen arriveerde ik een kartonnen doosje.

Schuif je de sleeve eraf, vouwt het doosje open. De oorbellen schitteren je tegemoet.

Zijn ze niet prachtig?

Met trillende handjes deed ik ze in mijn oren. Ik heb ze in de tussentijd al vele malen gedragen. De reacties waren altijd hetzelfde. Het kan geen kwaad om een beetje liefde te delen.