The Upside down

In mijn eerdere blog (Twee jaar Best friends) schreef ik er al over; The upside down Amsterdam. WOW, wat een (leuke) belevenis.

Even een korte introductie:

Welcome to The Upside Down Amsterdam. The largest interactive instagram museum in Europe, where you make the rules. It’s like we threw a museum, an amusement park, a nightclub, a few perfect backdrops and some magic mushrooms in a giant blender to create the ultimate Instagrammable Dutch experience. Let us take you on a trip to a whole new dimension that takes you far beyond what you think you know!

THE UPSIDE DOWN AMSTERDAM

In deze blog wil ik jullie, door middel van een fotoverslag, meenemen op reis door dit te gekke Instagram-museum. Als je van plan bent om zelf een bezoek te brengen en je wilt later verrassen, raad ik je aan om niet verder te lezen (zonde van mijn werk, wel, haha). Overigens is een van mijn tips juist wel om je goed “voor te bereiden” op je bezoek. Zodat je alvast kunt nadenken over toffe plaatjes en dito posities voor “the Gram”.

Voor mij was dit bezoek een verrassing (zie het eerder aangehaalde blog), en voor Willem al helemaal, maar we zien het nu meer als “verkenningsbezoek”. Want we gaan zeker nog wel een keer terug. WOW, wat was dit GAAF!

Het feest begint al VOOR de ingang.

ECHT TOF! En dit was dus gewoon “zomaar” een foto. Na de foto togen we door de slierten achter mij.

Waar we nu weer terecht kwamen?!

DIT IS ECHT COOL! Ik ken het al uit Universal Studio’s. Je hebt het gevoel alsof alles draait. Of draai jij? Huh? Je kunt hier echt hele toffe Boomerangs maken. Of je cam scheef houden. Of ronddraaien. Of… Anyway, het is COOL! En dit is nog maar het begin.

Aan het einde van de gang bevindt zich een deur naar de eerste kamer.

Okay, we wisten echt niet wat ons te wachten stond, he! Maar toen we deze kamer betraden, zag hij er echt niet zo uit! Het licht, of de verf, doet iets met de foto, waardoor je overal die toffe effecten krijgt. Echt heel cool. Deze kamer is overigens aan ode aan de Nederlandse dansscene (en haar succesvolle DJ’s). Wat we toen niet echt doorhadden nog, is dat je deze foto ook kunt draaien. Waardoor het lijkt alsof je aan het plafond hangt.

Er hangen in de kamer ook koptelefoons zodat je je eigen silent disco kunt creëren. Maar wij gaan even door.

De volgende ruimte is “the Royal Room”.

In deze ruimte maken we kennis met een van de “Floor Angels” van The Upside Down. Ze legt uit dat je de QR-code, die je hebt ontvangen bij het boeken van de tickets, kunt scannen. Dit activeert de camera. Strike a pose! De foto wordt daarna direct naar het eerder opgegeven mailadres gestuurd. We zijn een beetje overrompeld. Dus we staan erbij als een zak aardappels (zonder zout). Maar dat zien we pas als we thuis zijn en de foto’s bekijken.

De groep achter ons zit ons op de hielen, dus we gaan door de volgende deur, op naar een heel nieuwe ervaring. De infinity onderwaterwereld.

Zo ver je kunt kijken, zijn er kwallen te zien. Oh my, hoe krijgen we hier ooit een goede foto, is onze eerste gedachte (haha, we zijn verder helemaal niet fanatiek). Het is donker en de doorzichtige spiegels reflecteren elke flits. Wellicht is deze ruimte beter voor een tof filmpje. Want het is werkelijk waar prachtig! Ik sta overigens echt heel mooi op de foto. Dat moeten jullie maar aannemen.

We gaan door. Yes! Tijd om te spelen. We komen in een hele grote ruimte met onder andere een trampoline.

Een levensgroot kauwgomballenautomaat.

Een levensgrote tompouce (check de tekst op de muur, wink wink)

En, de kers op de taart (tompouce haha flauw), een ballenbak!

Hoe tof! Zie je die microfoon in het midden van de regenboog? Daarmee kon je de kleur van het ballenbad bepalen. WOW! Alleen werkte hij bij ons niet (roze! Roze! Schreeuwde ik tevergeefs) dus hadden we uitsluitend blauwe ballen.

Er waren in die ruimte nog veel meer “zaken”, maar er moet wat te raden overblijven, toch? Okay, deze kan ik niet onthouden, als “lover” van de Amsterdamse grachten (ik heb iets met de Prinsengracht in het bijzonder).

Spelen we niet meer omdat we oud worden, of worden we oud doordat we niet meer spelen? Willem en ik zijn “game strong” en dus “forever young”. Ook al wordt het misschien wel eens tijd om normaal te doen. Maar nu nog niet ;-).

Het hele “museum” is ingericht met geweldige achtergronden en Willem “snapte” me stiekem

Terwijl we doorlopen naar de volgende ruimte.

Als ik aan de volgende ruimte denk, kan ik me de geur nog precies herinneren.

De Magnum-room! Mijn tanden krullen nog om van de zoete geur in deze ruimte. Heeeeerlijk!

En nu, heel erg, ik weet het niet meer precies, maar volgens mij kwamen we hierna in de voetbal-ruimte.

Eerlijk gezegd weten we niet zo goed wat we met deze ruimte aanmoeten. Er hangen koptelefoons. Maar de groep achter ons hijgt in onze nek. Willem pakt zijn “shine” waarna we snel verder gaan. Pas later snappen we dat je ook hier weer een “Upside down” foto kunt maken.

Silent disco awaits!

Ik heb nog steeds de camera (met Sigma 70-200 L/2.8, wink wink) in mijn hand en tja, als er op een bordje “don’t touch my balls” staat, is dat natuurlijk reuze grappig. Ik denk dat we beide in een vlaag van verstandsverbijstering verkeren, want ook pas later snappen we dat dit ook een “upside down”-kamer is!

Pas in de volgende kamer wordt het een beetje duidelijk.

De volgende kamer is een van mijn favorieten.

De Mondriaan-kamer. Deze foto is gemaakt met de QR-code-camera, tof! Achteraf zien we ook weer dat je deze foto kunt draaien, kantelen etc. Maar als je alles van te voren weet… ;-).

Een doorgang van slierten lijdt ons naar het “pest spiegeldoolhof”. Dit is allemaal een beetje aan ons voorbij gegaan, maar op de spiegels staan allerlei vreselijk onaardige uitspraken die te maken hebben met cyberpesten. Een mooi idee.

The Upside down bezoek je niet een keer, maar meerdere keren. Of je leest je van te voren in en dan zul je lezen dat de volgende kamer, een kamer met levensgrote knuffelberen, bedoeld is als “troost” voor na het pesten.

Ik word er in ieder geval helemaal vrolijk van. “Doe maar alsof die weer Willem is”, zegt hij zelf en ik geef de beer nog even een grote knuffel <3.

Zelfs de doorgang naar de volgende kamer is fantastisch! Helemaal Insta-proof!

En dan zijn we alweer in de laatste…

Ik ben soms net een klein kind en als ik iets zie waarop – en waarmee – ik kan tekenen, ga ik los. Helemaal als het de muren zijn :-).

En dan zit het avontuur er echt op. We maken nog een foto van de levensgrote muurschildering in de entreehal om het af te toppen

Maar van de muurschildering zie je niet bijster veel.

Eenmaal beneden belanden we weer “back on earth”. Bij The Upside Down is het net of je heel even op vakantie bent geweest. Met een glimlach die niet meer van ons gezicht afgaat en een vol geheugenkaartje stappen we vervolgens naar buiten. Om hopelijk niet veel later nog eens terug te keren om nieuwe verborgen parels te ontdekken die we de eerste keer over het hoofd gezien hebben.