Toss or Take?

We gaan terug naar 19 mei 2019. Met een arm vol kledingstukken toog ik het pashok in. De jumpsuit van Envii was een van die bewuste kledingstukken.

Hoewel ik niet al te frifool kijk, deed het pak me toch deugd. Ik ben gek op groen (want: past mooi bij mijn ogen) en op jumpsuits (want: lekker gemakkelijk). Dus ging hij mee naar de kassa. De prijs was ook nog eens allesbehalve onaangenaam (uit mijn hoofd rond de EUR60).

Een van de eerste keren dat ik hem aantrok, was naar kantoor op 7 juni 2019.

Toch bleek de jumpsuit, ondanks de felle kleur, in mijn kast toch een “ondergeschoven kindje”. Hij bleef dus liggen. Ik kan me er de vinger niet op leggen waarom dit is. Misschien omdat hij qua materiaal vrij “luchtig” is, maar toch lange benen heeft. Of omdat de rug open is. En je dus erg creatief moet zijn met enige borstenondersteuning. Of is het toch het feit dat ik de voorkeur geef aan mijn overige 300 outfits. Ik heb geen idee.

Pas 9 mei 2020 trok ik hem weer uit de kast.

Elke keer als ik hem aantrek, denk ik: toch wel leuk. Maar, dan moet ik hem wel aantrekken. Plek in mijn kast is schaars momenteel, dus het moet het wel waard zijn.

“Weet je wat”, zeg ik tegen Willem, “ik ga een Toss or take” doen, naar een idee van Sex and the City.

Carrie onderwerpt haar kledingkast aan een grondige inspectie waarbij haar vriendinnen mogen beslissen of het item weggaat (toss) of blijft (take). Supertop!

Ik neem me voor de jumpsuit dan ook tijdens de tweede studioshoot goed op de foto te zetten. Helaas blijft hij ook hier in de tas.

Op naar de derde studioshoot, dan maar. We zijn druk doende met van alles en het loopt al tegen het einde van de shoot als ik me realiseer dat ik er nog steeds geen foto van heb. Ik geef er de voorkeur aan nog een ander setje aan te trekken, maar ik heb een idee. Ik laat mijn nichtje hem aantrekken. Met mijn schoenen. En riem. Astrid Alida, maar dan anders, haha! Ik draag hier overigens ook een jurk van Envii, supergrappig en toevallig. Ik realiseer me dat nu pas! Overigens twijfel ik ook over deze jurk haha.

En als ik haar erin zie, ben ik toch eigenlijk wel weer verliefd op mijn “pakkie”. En dus neem ik hem ook weer mee op de vierde studioshoot.
“Alweer dat pak” zegt Willem lachend. Ik neem denk elke keer zes setjes mee. Dus dan valt het wel op. Maar nu ben ik erop gebrand hem aan te trekken. Chick on a mission!

Uiteindelijk wacht ik tot het allerlaatste moment. En is het alweer bijna tijd als ik besef dat ik hem nog steeds niet aangetrokken heb. ARGH!
“Ik wil dan wel eerst even mijn make-up bijwerken” zeg ik tegen Willem. “Dan weet ik zeker dat het daaraan niet ligt”.

Willem legt dit intieme moment tussen mij en mijn kwast stiekem vast.

Volgens mij dacht Willem, “zo, staat hij in ieder geval op de foto. Hoeft hij niet NOG een keer mee” :-). Maar nee, ik ben vastberaden. En stap de set op.

En toch. En toch. Blijf ik hem leuk vinden. Zelfs – of misschien juist wel door – de handtas van Jacquemus.

Ik trek er ook nog mijn favoriete trui over aan en zo sluiten we zelfs de studioshoot af in pak :-).

En nu is het aan jullie.

Moet ik dit pak wegdoen? Of houden?

Toss or Take?

Laat maar weten in de comments :-). Meestal luister ik toch niet :-).