Een goed begin is het halve werk. Dus als je de week begint met een vrije dag (Koningsdag), kan het voor de rest van de week al niet meer stuk.
Mijn moeder maakte me zaterdag een groot compliment. “Vond het gisteravond super gezellig. Merk dat je beter in je vel zit!”. En ook de vrienden waarbij ik in het weekend op bezoek ging zeiden dat ik een hele blije/ gelukkige uitstraling had. Ik ben dan geneigd om me te verantwoorden. Want ik heb wel degelijk nog steeds erg veel verdriet van het overlijden van mijn vader. “Dat staat hier los van”, antwoordde mijn gesprekspartner, die me zojuist een groot compliment had gemaakt. Dat stelde me gerust. Ik merk ook dat het (deels) thuiswerken een zeer positieve invloed heeft. Het geeft me meer rust. Ik ben (nog) veel geïnspireerder en blijer, energieker. En misschien is mijn vader nog een beetje bij me en helpt hij me ook nog een handje.

Maandag

Koningsdag! Ik had slecht geslapen (…), dus besloot er op tijd uit te gaan om hard te lopen. Om 12h30 zou mijn beste vriend Willem bij mij zijn; er stond een make-up shoot op de planning. Ik had dus nog genoeg tijd om tussendoor lekker te tutten en mijn huis (nog meer) op te ruimen. Willem was keurig op tijd. We werkten hard door en ik was tevreden met het resultaat. Na gedane arbeid was het tijd om lekkere dingen te kopen voor lunch. Bijna iedereen in Warmond had de vlag uithangen; zo’n vrolijk gezicht! Mijn moeder Appte dat ze een oranje tompouce voor me had klaarstaan. Maar eerst moest mijn paard binnen gezet worden. Ik besloot dat Willem maar mee moest. Gelukkig had ik wel andere kleding aangetrokken want mijn paard duwde bij wijze van begroeting zijn groene snuit tegen mijn trui. Thanks! Op de terugweg gingen we bij mijn moeder op visite. Het bleek dat die al visite had. Dubbel gezellig! Willem at mijn hele tomouce op. Ik had opeens trek in truffels (die uit Piemonte), dus haalden we pizza met truffels in Leiden, welke we verorberden onder het genot van een Netflix-film (Extraction, aanrader).

Dinsdag

YES! Thuiswerken. Normaal ga (ging, inmiddels) ik voor het thuiswerken hardlopen. Maar toen ik vandaag mijn ogen (en vooral oren) open deed, hoorde ik de regen op de ramen tikken. Nu smelt ik niet (ondanks dat ik van suiker ben), maar mijn telefoon met barsten is niet tegen regendruppels opgewassen. En hardlopen zonder muziek is als hoepelen zonder hoepel. Dus besloot ik maar te gaan hoepelen (foto; zonder hoepel). Ik geniet enorm van het thuis werken – ik ben in mijn element, de temperatuur is fijn en vooral de koffie is goed. Ik kan me goed concentreren en werk veel harder. Bijkomend voordeel is dat ik anderhalf uur eerder dan normaal bij mijn paard ben. Happy loopt echt superfijn, ik merk dat het weiland hem goed doet. Ik ben erg fanatiek en train hard voor de klasse M.

Woensdag

YES! Weer thuiswerken. Ik draag vandaag Nikkie (van Nikkie Plessen). “Vroeger” was ik echt een Nikkie-meisje. Ik besluit ook te gaan voor een make-up look uit die tijd – inclusief de paarse eyeliner, die mijn groene ogen extra uit laat komen (slim trucje!). Het is uiteindelijk een hele “glowy” look, die goed past bij het weer. Mijn verzorgster (of eigenlijk die van mijn paard) neemt Happy vandaag mee naar het strand. Ik heb dus een vrije avond die ik nuttig besteed ;-).

Donderdag

Vandaag is het kantoor-werkdag. Dat betekent om 6h30 opstaan om naar werk te fietsen (en daar op tijd te arriveren). Het is een beetje een pechdag; vanmorgen wilde ik de wasmachine open doen en merkte ik dat er nog een hele laag water in stond. Hij deed precies niks meer. Op kantoor horen we dat vanaf volgende week weer alles “normaal” is. En we niet meer thuis mogen werken. Ik probeer me over alles heen te zetten en er toch een geslaagde dag van te maken. De zon werkt mee en ik heb een fijne training met WhatsApp (Happy). En sluit de dag af met een skate-tocht die ik vanwege grote regendruppels eerder af moet breken dan gewenst.

Vrijdag

Vrijdag-met-de-auto-naar-werk-dag! Maar niet voordat ik eerst een half uur hard hardgelopen heb. Ik neem een uur eerder vrij en geef mijn paard een longeertraining. Hij wordt (eindelijk!) braver en braver. Ik geniet er echt van hoe hij loopt. Als ik thuiskom, zie ik (na mijn hond van me afgeschud te hebben) dat mijn nieuwe oorbellen gearriveerd zijn (lees meer over deze bijzondere oorbellen hier). Ik pak mijn spullen (en hond) en sjees naar mijn moeder. We halen Grieks (Mykonos Lisse – aanrader) en kwebbelen de hele avond totdat de klok bijna overgaat van hoge- naar lage cijfers. Voordat ik ga slapen, zoek ik op Internet op wat er wellicht scheelt aan mijn wasmachine.

Zaterdag

Wat een leuke dag! Ik sta vroeg op om hard te lopen. Erna ga ik nog even naar Rijswijk. Naar mijn favoriete Reinders-winkel. Ik krijg een speciale korting omdat ik vaste klant ben. Volgens mijn moeder heb ik hiermee geen geld bespaard, maar vooral uitgegeven. Ik heb mijn hond Cookie mee. Die rent een kilometer voor me uit en is de sensatie van Rijswijk. Ik doe mijn nieuwe oorbellen in en vertrek naar Amstelveen; op naar mijn vriendinnetje Nancy! We gaan eerst naar de stal waar Shadow staat. Shadow is het gave paard van Nancy en haar dochter. Haar dochter stapt er net op en ik geniet ervan om ze te zien rijden. Het is super lekker weer. We drinken een wijntje bij de trainster van Shadow en het is super gezellig. Inmiddels is het al laat en rammelen we van de honger. Na een korte tussenstop bij de supermarkt, verwonder ik me over het prachtige appartement van Nancy & co. Nancy doet binnenhuisarchitectuur en ik snap wel waarom. We proosten op het leven en smullen van de kaasfondue. De aangekoekte kaas van de bodem is echt om je vingers bij af te likken. Ik geniet van hun enthousiaste verhalen en droom weg bij de foto’s van hun bruiloft. Als nagerecht namen we nog een stukje kaas (hahaha). Met een grote glimlach van ik in slaap.

Zondag

Na het hardlopen ga ik naar stal; het is nog redelijk vroeg. Als ik bij de wei ben, vindt Happy het nog veel te vroeg. Hij is niet van plan met veel enthousiasme het gras te verlaten. We doen een dressuurtraining en het gaat beter dan ooit! Met een grote glimlach stap ik af. Ik kleed me even later om; de zondagmiddag borrel bij Emily staat op de planning. Er zijn nog twee vrienden. Ze heeft een geweldige “woon”kas bij haar huis waar we keurig afstand kunnen houden. (haha, wat een tijd). Mijn hondje speelt met Sebastiaan; de zoon van mijn vriendinnetje. Ik vouw mezelf ook in zijn tent (foto). Op een gegeven moment heeft Sebastiaan door dat de tent kan rollen als deze op zijn kant ligt (nee, was niet mijn idee hoor, Em) en Sebas en de tent rollen de hele kas door. “Het feestje rolt weg”, merkt Emily op en we schieten in de lach. De tent is absoluut hufterproof bevonden, want na zijn gewijzigde bestemmingsplan is hij nog in perfecte staat. De barbecue gaat aan en in combinatie met de zon is het zo’n geweldige, lome zondag middag die je niet met woorden kunt beschrijven.